Trauma to silny uraz psychiczny spowodowany zagrażającym zdrowiu i / lub życiu doświadczaniem, które przeciąża nasze zdolności poradzenia sobie z nim i prowadzi do głębokich zmian w sposobie funkcjonowania człowieka.
Ponieważ ludzie różnią się między sobą i każdy z nas w sposób indywidualny postrzega otaczającą go rzeczywistość, dlatego też to, co jedna osoba może uznać za „normę”, dla innej może okazać się traumatyczne i w konsekwencji doprowadzić do wystąpienia objawów zespołu stresu pourazowego.
Do czynników wywołujących traumę typu „T” możemy zaliczyć pojedyncze wydarzenia o charakterze ekstremalnym i negatywnym ładunku emocjonalnym, takie jak: przemoc fizyczna i psychiczna, gwałt, wykorzystanie seksualne, porwanie, tortury, sytuacje pozbawienia wolności, wojna, śmierć bliskiej osoby, bycie świadkiem śmierci człowieka, bycie ofiarą napadu, uczestnictwo w katastrofach naturalnych lub komunikacyjnych, utrata bezpieczeństwa socjalnego, ciężkie zaniedbanie.
Traumę typu „t” mogą wywołać powtarzające się wydarzenia uruchamiające uczucie wystraszenia, upokorzenia, poniżenia, wstydu, bezradności oraz powodujące wystąpienie stanu szoku emocjonalnego i dezorganizacji psychicznej.
Oferta ta jest adresowana do osób mających za sobą traumatyczne doświadczenia, które miały istotnie negatywny wpływ na ich życie. Terapia traumy dotyczy zarówno osób, które doświadczyły jednego epizodu traumatycznego, jak również tych, które pozostawały w chronicznym stresie przez dłuższy okres, na przykład doświadczały w dzieciństwie zaniedbania, czy przemocy fizycznej i / lub psychicznej ze strony swoich opiekunów.
Do normalnych reakcji na doświadczenie traumatyczne zaliczyć możemy: krzyk, złość i wściekłość, oburzenie, działania ukierunkowane na samouspokajanie się, czy wreszcie występowanie flashbacków, czyli pojawiających się mimowolnie bolesnych wspomnień przeszłego doświadczenia, które mogą utrzymywać się do szóstego miesiąca po wystąpieniu traumy.
O reakcjach patologicznych po traumie mówimy wtedy, gdy dochodzi do:
• występowania ataków paniki,
• zachowań histerycznych,
• utraty kontroli nad własnym zachowaniem.
• skrajnego unikania bodźców związanych z zagrożeniem,
• zahamowanie aktywności w różnych obszarach życia,
• występowania reakcji nieadekwatnych do wywołującego je bodźca,
oraz kiedy pojawiają się:
• dysocjacja,
• depresja,
• drażliwość,
• słowotok,
• psychogenna niepamięć,
• zaburzenia snu,
• agresja i autoagresja,
• skłonności samobójcze,
• uzależnienie od środków psychoaktywnych,
• trudność w relacjach.
Trauma, która się wydarzyła nie zniknie, a życie po niej nigdy nie będzie już takie, jak wcześniej. Z doświadczeniem traumy trzeba nauczyć się żyć w taki sposób, by nie wpływało ono negatywnie na funkcjonowanie człowieka a stało się integralną częścią jego życia.
Celem terapii jest przepracowanie traumatycznego doświadczenia w taki sposób, by osoba, która go doświadczyła poradziła sobie z negatywnymi emocjami oraz lękami związanymi z przebytą traumą.
Terapia ma prowadzić do tego, by pacjent odzyskała kontrolę nad swoim życiem i nauczył się normalnie funkcjonować.
Milena Rawska 2024 © Psycholog i Psychoterapeuta
- Legionowo
Stworzone przez strony internetowe pixelis.pl